خواص مکانیکی اکریلیک

اکریلیک دارای خواص مکانیکی جامع و خوبی است و در ردیف اول پلاستیک های همه منظوره قرار دارد. استحکام کششی، خمشی و فشاری بیشتر از پلی اولفین ها و همچنین بیشتر از پلی استایرن و پلی وینیل کلرید است. چقرمگی ضربه ضعیف است، اما همچنین کمی بهتر است. پلی استایرن ورق پلی متیل متاکریلات پلیمریزه شده ریخته گری شده (مانند ورق پلکسی گلاس برای هوانوردی) دارای خواص مکانیکی بالاتری مانند کشش، خمش و فشار است و می تواند به سطح پلاستیک های مهندسی مانند پلی آمید و پلی کربنات برسد.

به طور کلی، استحکام کششی اکریلیک می تواند به 50-77MPa برسد و مقاومت خمشی می تواند به 90-130MPa برسد. حد بالای این داده های عملکرد به برخی از پلاستیک های مهندسی رسیده یا حتی از آن فراتر رفته است. ازدیاد طول آن در هنگام شکست فقط است

2٪ - 3٪، بنابراین خواص مکانیکی اساساً پلاستیک های سخت و شکننده هستند، و دارای حساسیت بریدگی هستند، به راحتی تحت استرس شکسته می شوند، اما شکستگی به اندازه پلی استایرن و شیشه های غیر آلی معمولی تیز و ناهموار نیست. 40 درجه یک دمای گذار ثانویه است که معادل دمایی است که در آن گروه متیل جانبی شروع به حرکت می کند. بالاتر از 40 ℃، چقرمگی و شکل پذیری مواد بهبود یافته است. اکریلیک سختی سطح پایینی دارد و به راحتی خراشیده می شود.

استحکام اکریلیک به زمان عمل تنش مربوط می شود و با افزایش زمان عمل استحکام کاهش می یابد. خواص مکانیکی اکریلیک (پلکسی گلاس گرا) پس از کشش و جهت دهی به طور قابل توجهی بهبود می یابد و حساسیت بریدگی نیز بهبود می یابد.

مقاومت حرارتی اکریلیک زیاد نیست. اگرچه دمای انتقال شیشه ای آن به 104 درجه سانتیگراد می رسد، حداکثر دمای استفاده مداوم بین 65 درجه سانتیگراد تا 95 درجه سانتیگراد با شرایط کاری مختلف متفاوت است و دمای اعوجاج حرارتی حدود 96 درجه سانتیگراد (1.18MPa) است. نقطه نرم شدن ویکات حدود 113 ℃ است. مقاومت حرارتی را می توان با کوپلیمر کردن مونومر با پروپیلن متاکریلات یا اتیلن گلیکول دی استر آکریلات بهبود بخشید. مقاومت سرمایی اکریلیک نیز ضعیف است و دمای شکنندگی حدود 9.2 درجه سانتیگراد است. پایداری حرارتی اکریلیک متوسط ​​است، بهتر از پلی وینیل کلراید و پلی اکسی متیلن است، اما به خوبی پلی اولفین و پلی استایرن نیست. محدوده دمایی پردازش

رسانایی گرمایی و ظرفیت گرمایی ویژه اکریلیک در حد متوسط ​​در پلاستیک است که به ترتیب 0.19W/M.K و 1464J/Kg.K می باشد.

خواص الکتریکی اکریلیک

از آنجایی که اکریلیک حاوی گروه های متیل استر قطبی در کنار زنجیره اصلی است، خواص الکتریکی آن به خوبی پلاستیک های غیر قطبی مانند پلی اولفین و پلی استایرن نیست. قطبیت گروه متیل استر خیلی زیاد نیست و اکریلیک هنوز خواص عایق دی الکتریک و الکتریکی خوبی دارد. شایان ذکر است که اکریلیک و حتی کل پلاستیک اکریلیک دارای مقاومت قوس الکتریکی عالی هستند. تحت عمل قوس، سطح مسیرهای رسانا و مسیرهای قوس کربنی تولید نمی کند. 20 درجه سانتیگراد یک دمای انتقال مرتبه دوم است که مربوط به دمایی است که در آن گروه کربوکسیل جانبی شروع به حرکت می کند. در دمای زیر 20 درجه سانتیگراد، گروه کربوکسیل جانبی در حالت یخ زده است و خواص الکتریکی مواد زمانی که دمای آن بالاتر از 20 درجه سانتیگراد باشد بهبود می یابد.

مقاومت در برابر حلال اکریلیک

اکریلیک در برابر اسیدهای معدنی نسبتاً رقیق مقاوم است، اما اسیدهای معدنی غلیظ می توانند آن را فرسایش دهند و می توانند در برابر قلیایی ها مقاومت کنند، اما هیدروکسید سدیم و هیدروکسید پتاسیم گرم می توانند آن را فرسایش، مقاوم در برابر نمک ها و روغن ها، و مقاوم در برابر هیدروکربن های آلیفاتیک در هیدروکربن های حل شونده، آب، متانول، گلیسیرین، و غیره، اما می تواند تورم الکل را جذب کند، و ایجاد ترک خوردگی استرس، مقاوم در برابر کتون، هیدروکربن های کلردار و هیدروکربن های معطر نیست. پارامتر حلالیت آن حدود 18.8 (J/CM3) 1/2 است، در بسیاری از هیدروکربن های کلردار و هیدروکربن های معطر مانند دی کلرواتان، تری کلرواتیلن، کلروفرم، تولوئن و غیره محلول است. وینیل استات و استون نیز می توانند آن را حل کنند.

اکریلیک مقاومت خوبی در برابر گازهایی مانند ازن و دی اکسید گوگرد دارد.

مقاومت در برابر آب و هوا اکریلیک

اکریلیک دارای مقاومت عالی در برابر پیری اتمسفر است. پس از 4 سال آزمایش پیری طبیعی، وزن نمونه تغییر می کند، استحکام کششی و عبور نور کمی کاهش می یابد، رنگ کمی زرد می شود، مقاومت در برابر شوق به طور قابل توجهی کاهش می یابد و استحکام ضربه همچنان بالاست. اندکی بهبود یافته، سایر خواص فیزیکی تقریباً بدون تغییر هستند.

قابلیت اشتعال اکریلیک

اکریلیک به راحتی سوزانده می شود و حد مجاز اکسیژن فقط 17.3 است.
acrylicleasinder.com